مشروعيت قيام امام حسين عليه السلام از ديدگاه قرآن

مشخصات كتاب

نوع: مقاله

پديدآور: كريم پور قراملكي، علي 1354-

عنوان و شرح مسئوليت: مشروعيت قيام امام حسين (ع) از ديدگاه قرآن [منبع الكترونيكي] / علي كريم پور قراملكي

توصيف ظاهري: 1 متن الكترونيكي: بايگاني HTML؛ داده هاي الكترونيكي (7 بايگاني: 52KB)

موضوع: قيام عاشورا

مشروعيت

قرآن

حسين بن علي (ع)، امام سوم

مقدمه

با توجه به اين كه انسان متدين امروزي، كه به پاره اي از امور اعتقاد دارد، در جهاني زندگي مي كند كه هجمه هاي فكري وتبليغي از اطراف عالم، از طريق رسانه هاي گروهي،با گرايش هاي متفاوت، او را هدف قرار داده وبه سوي خود مي كشند وهر لحظه احتمال سقوط در منجلاب ِ هلاكت براي وي متصور است، روشن است كه شبهاتي پيرامون حقانيت برخي حوادث در مقوله دين و در زمان هاي گذشته، براي او رخ مي نمايد كه براي صيانت از دين ودينداري، پاسخ هاي لازم ومتناسب با روز را مي طلبد.يكي از اين شبهاتي كه براي انسان آزادانديش و مسلمان، همواره مطرح بوده،و اكنون نيز جاي پرسش است اين است كه حركت و قيام اباعبدالله (ع) بر چه مبناي شرعي و عقلي و اجتماعي صورت گرفت؟ آيا مي توان قيام آن حضرت را بر اساس معيارهاي قرآني و حديثي و ملاك هاي عقلي و نظري توجيه ومدلل نمود و آن را با موازين اسلامي و شرعي منطبق دانست يا نه؟

پاسخ اجمالي

البته پرسش فوق از ديدگاه كسي كه معتقد به امامت و ولايت امامان دوازده گانه، باتوجه به دلايل قرآني، حديثي وعقلي است وباور دارد كه آنان مثل پيامبران از هر گونه اشتباه مصون هستند روشن است؛ چرا كه وي بر اساس اين ديدگاه، مي تواند ادعا كند كه گرچه عقل بشر به تحليل وتوجيه آن قادر نيست، ولي آن حضرت با توجه به آگاهي كامل و كافي از موازين شرعي و مقتضيات زماني و مكاني خود، اقدام به چنين كاري را لازم مي دانستند لذا به اين كار اقدام نموده اند.

بررسي و پاسخ تفصيلي

براي يافتن پاسخ قانع كننده و روشن، ابتدا شايسته است مروري اجمالي به جنبه هاي مختلف شخصيتي امام حسين (ع) بيفكنيم و نظرات و پاسخ هاي مختلف عالمان اسلامي را از نظر گذرانده، آن گاه مسئله را از زواياي قرآني، حديثي و عقلي پي بگيريم.

شمه اي از زندگي و شخصيت امام

طبق نقل تاريخي، امام در سوم شعبان سال چهارم هجري متولد شد. گفته شده كه مدت حمل ايشان فقط شش ماه بوده است. چنان كه يحيي بن زكريا (ع) نيز پس از شش ماه تولد يافت. امام در داماني پاك پرورش يافت ودر زندگي خود قرآن را تجسم عيني بخشيد وحيات فردي واجتماعي خود را با آن منطبق ساخت. همواره روزه مي گرفت و شب ها به نماز مي ايستاد، 25 بار پياده به حج مشرف شد، در حالي كه امكانات سفر براي ايشان فراهم بود. او همواره به جلب خشنودي خدا نظر داشت و رحمت و نصرت او را مي طلبيد و مصداق بارز اين آيه قرآن بود: (انما يخشي الله من عباده العلماء)؛فقط بندگان دانشمند هستند كه از خداوند خشيت دارند.اين شخصيت با عظمت، همان انسان شريفي است كه پيامبر (ص) در موارد متعددي او را توصيف كرده وستوده است. براي نمونه به برخي از آنها كه مورد اتفاق شيعه و سني است، اشاره مي كنيم:1. حسين جوان بهشتي است: «ان الحسن و الحسين سيدا شباب اهل الجنة»؛همانا حسن و حسين سرآمد جوانان بهشتي اند.2. حسين از اهل بيت رسول خدا (ص) است: «هر فرزندي از فرزندان آدم، رابطه خويشاونديش به پدرشان منتهي مي شود، جز فاطمه كه من پدر فرزندان او در رابطه خويشي نزديك و پدرانه با آنها مي باشم.».3. حسين براي امت اسلامي امام است: «اين دو پسرم _ حسن